Teun van Dam is de afgelopen ruim 14 jaar penningmeester geweest van Missie Sint Paulus, de kerkelijke commissie van missie en diaconaat binnen de Oud-Katholieke Kerk van Nederland. Sonja Schoon volgt hem op. In deze Special gaan we met beiden in gesprek, om meer te horen over hun keuze en bevlogenheid voor dit vrijwilligerswerk.
Teun, hoe ben jij bij het bestuur van Missie Sint Paulus bent gekomen?
‘Zo’n 15 jaar geleden werd ik gebeld door pastoor Wim de Boer, die toen voorzitter was van de Missie. Hij vroeg: ‘Wij zoeken een penningmeester. Is dat wat voor jou?’ Ik heb toen een paar keer mee vergaderd, eerst maar eens kijken wat voor groep dat is. En ik kwam in een hele leuke groep terecht! Het was gewoon een feest om daar naar toe te gaan. Hele enthousiaste mensen, druk bezig met van alles. Ik dacht gelijk: ja, dat is mijn ding, dit is wat ik leuk vind. Dus ik ben toen penningmeester geworden. En nu vind ik dat het voor mij, qua leeftijd, tijd wordt om het stokje over te gaan dragen.’
Inmiddels zijn we ruim 14 jaar verder. Mensen verbinden zich tegenwoordig niet meer zo vanzelfsprekend voor zo’n lange tijd aan een (vrijwilligers)taak. Gelukkig is er een opvolger voor Teun gevonden in de persoon van Sonja Schoon. Sonja, vertel eens wat over jezelf.
‘Sonja Schoon, getrouwd met Pieter, en familie van…. Ik vind het heel leuk om zelf iets te doen binnen de kerk wat niet met mijn zwagers te maken heeft. Ik voeg iets toe, met iets wat bij mij past. Peter Ben heeft mij gevraagd en ik ken hem nog vanuit de parochie IJmuiden. Eerder vroeg hij mij al eens voor een controllers functie voor het internationale congres maar dat ging toen niet door. Nu belde hij voor deze rol bij het bestuur van Missie Sint Paulus. Mijn eigen betrokkenheid bij de kerk is altijd heel groot geweest. Na een paar grote teleurstellingen ben ik een beetje afgehaakt, maar ik heb er wel heimwee naar. Dus ik vind dit een mooie manier om weer wat meer betrokken te zijn en met een goed doel bezig te zijn. En ik denk, voor zover ik dat nu kan zien, dat Missie Sint Paulus ook een mooi doel is om mee bezig te zijn. En inderdaad, de eerste vergadering was meteen heel vriendelijk en fijn. Dus ik voel me welkom. Ik zie nog wel op tegen de onbekendheid van internationale betalingen, maar het komt vast goed.’
Teun, hoe kijk jij terug op de afgelopen jaren: wat heb je zien gebeuren in dit bestuur en in dit werk?
‘In het bestuur zijn wel wat zaken verbeterd, vind ik. In het begin was er nauwelijks kascontrole, en dat was wel een van mijn eisen. Dat is allemaal beter geregeld. Er zijn ook meer protocollen gemaakt, over vragen als wanneer je wel of niet gaat ondersteunen. En dat is goed, want dat ging eerder vaak op gevoel en dat is niet helemaal de manier, vind ik. Dat is nu veel meer onderbouwd. Wat mij wel is opgevallen na een paar jaar, is dat de betrokkenheid van de mensen in de kerk weg zakte voor Missie Sint Paulus. We hebben toen besloten om, in het kader van het 50-jarig jubileum in 2018, naar de mensen toe te gaan. En dat vond ik wel een van de hoogtepunten in mijn bestuursperiode. We zijn met elkaar naar diensten geweest. Ik was toen lector en heb soms een overweging gedaan in een parochie. En daarna konden we met de parochianen in gesprek gaan. Ik vond het mooi om Missie Sint Paulus zo meer bekendheid te kunnen geven. We hebben er toen ook hele leuke reacties op gehad. Dan kom je echt even dicht bij de mensen en je brengt het werk van de missie dichter bij hen. Dat is echt wel gelukt.’
Sonja: ‘Ja, nu stip je meteen een uitdaging aan voor de toekomst. Een stukje digitalisering bijvoorbeeld, hoe doen we dat en hoe krijgen we het voor elkaar om bekendheid te houden. We dragen de kerk met minder mensen en we moeten alert blijven dat we bekendheid blijven geven aan het werk.’
Teun: ‘Ook zie je dat er steeds kritischer wordt gekeken naar de projecten, ook projecten die wij steunen moeten aan meer voorwaarden voldoen, vanuit regelgeving voor NGO’s. Vroeger maakte je zo wat geld over naar een goed doel, nu komen daar veel meer voorwaarden bij kijken, voordat we dat kunnen doen.’
Sonja: ‘We staan voor de uitdaging om te modernisering door te voeren, maar niet de verbinding kwijt te raken met de mensen. Het levert toch het meest op als je in gesprek kunt zijn met de mensen, zodat het werk zichtbaar en voelbaar is en dichtbij komt.’
Welke boodschap wil je nog meegeven aan het bestuur, Teun?
‘Wat ik wil meegeven, is dat we ons moeten blijven inzetten voor het contact met de parochianen, dat vind ik een belangrijke taak, om zo het werk van Missie Sint Paulus door te laten gaan. En onze ogen open houden voor mooie, aansprekende projecten zodat mensen blijven denken: ‘Hé, daar wil ik wat voor doen, dat wil ik ondersteunen’. We hebben een actie gehad voor een blindeninstituut in Zuid-Afrika, waarbij mensen hele kleine praktische zaken konden steunen. Dus bijv. 10 euro voor een zelfsprekend horloge. Allemaal van die kleine dingen, voor het individu. Dat sprak enorm aan.’
En Sonja haakt daar op in:
‘Ik denk dat het heel erg meewerkt als mensen zien wat er gebeurt, dus als een school aangeeft ‘we hebben een nieuwe piano nodig’ dat het dan ook zichtbaar wordt dat die piano er komt. Dat is zo duidelijk en direct, dat spreekt mensen aan.’
Een waardevolle slotnoot van Teun: ‘We zijn zelf een hele kleine organisatie, en werken met kleine doelen past daar ook bij. Kleine dingen kunnen ook heel groot zijn, dat is de kracht.‘
Hierbij danken we Teun van harte voor zijn jarenlange trouwe dienst als penningmeester waarin hij heeft laten zien dat zijn betrokkenheid bij ons kleine werk van grote waarde is gebleken. En Sonja, veel plezier gewenst in deze nieuwe taak!