Wie “Gaza” zegt, zegt onmenselijk lijden, uithongering, oorlogsmisdaden, genocide en etnische zuivering door de staat Israël, en ook het lijden veroorzaakt door het regime van Hamas ter plekke. Tegelijkertijd zegt wie “Gaza” zegt ook: volharding te midden van wanhoop, hulpverlening tegen de klippen op, en moedige stemmen die blijven oproepen tot verzet en protest. Van dit laatste zijn medische hulpverleners een sprekend voorbeeld. Artsen en verpleegkundigen blijven hun werk doen. Ook wanneer je soms eerst het ene en dan het andere been van een kind moet amputeren. Of wanneer je bij een operatie ziet dat de darmen van je patiënt leeg zijn. En zelfs wanneer je aan medicijnen tekortkomt. En ook wanneer je ziekenhuis gericht aangevallen wordt.
Het Al Ahli Arab ziekenhuis in in Gaza stad is hiervan een voorbeeld. Ook wanneer het gebouw meerdere keren aangevallen werd en ondanks tekorten aan alles gaat de hulp door. De bisschoppelijke commissie Missie Sint Paulus, die internationale diaconale en missionaire samenwerking tot taak heeft, steunt dit ziekenhuis financieel. Op haar beurt werkt Missie Sint Paulus samen met een Anglicaanse steunstichting van het ziekenhuis dat zelf ook bestuurd wordt door het Anglicaanse bisdom van Jeruzalem.
In de maand oktober zijn de collectes in de parochies bestemd voor dit ziekenhuis. Iedere euro helpt en is tegelijkertijd meer dan een euro en zeker meer dan een druppel op een gloeiende plaat. Iedere gift is een teken van verbondenheid. Iedere donatie een protest tegen onmenselijkheid. En iedere collecte in de Eucharistie een gebed om Gods barmhartigheid voor het onrechtvaardige lijden van zoveel mensen.